Als ik terugdenk aan de basisschool, komt er een hoop frustratie naar boven. Ik was altijd een serieus meisje dat goed haar best wilde doen, alleen ging alles te snel. Vooral tijdens het gezamenlijk lezen. Omdat het tempo zo hoog lag, liep ik meestal een pagina achter. Als de juf dat zag, kreeg ik een tik met de liniaal en riep ze: “Zit niet zo te dromen!” Daarop reageerde ik met: “Ik droom niet”. Maar dat kapte ze af met: “Houd je mond”.

De huishoudschool was ook geen succes. Ik moest daar bedden opmaken met een centimeter. Wij waren thuis met veertien kinderen en daarom vond ik dat veel te veel tijd kosten. Toen ik daar een opmerking over maakte, kon ik bij de directrice komen en werd ik naar huis gestuurd. Mijn moeder was daar eigenlijk wel blij mee, nu kon ik tenminste meehelpen in het huishouden.

Later ben ik in de schoonmaak gaan werken. Lezen en schrijven was daar niet belangrijk, dus eigenlijk heb ik nooit beseft dat ik een taalprobleem had. Zelfs niet toen ik vroeger mijn kinderen voorlas. Die vonden het juist geweldig dat ik zo’n grote fantasie had. Elke avond kon ik rond een boek met plaatjes een ander verhaal vertellen. Dat vinden mijn kleinkinderen nu ook geweldig. Die zeggen vaak: “Oma heeft altijd van die spannende kabouterverhalen”.

Eigenlijk kwam ik voor het eerst op het idee om terug naar school te gaan toen ik die e-mail uit Amerika kreeg. Ik had in de loop der jaren van mijn hobby mijn werk kunnen maken en moest nu zelfs in het Engels mailen. Toen ik getest werd op dyslexie, begreep ik eindelijk waarom lezen mij meer moeite kost.

De tijd op het ROC is erg waardevol voor me geweest. Eindelijk kreeg ik lol in het naar school gaan en verdween de frustratie van vroeger naar de achtergrond. Als ik tegenwoordig een brief ontvang, begrijp ik beter wat erin staat.

Met Engels ben ik niet veel verder gekomen dan: “Here’s your new doll. Do you like it?” Maar veel meer heb ik ook niet nodig. Het gaat erom dat ik nu beter met mijn klanten kan communiceren. Natuurlijk schrijf ik nog weleens iets verkeerd, maar gelukkig geeft de computer dat dan aan met een rood kringeltje en kan ik vervolgens opzoeken hoe het wel moet.